Ik draag de mensenlast op mijn schouders
Dagen duren lang
tussen de groeven
vergrendeld met andere stenen
steen na steen
vast en onbeweegbaar
vertrapt en bespuugd
onderdeel van de infrastructuur
Niets anders dan wachten
wachten op een nieuw leven
ik denk nu, overpeinzend
terwijl regen op mij neerklettert
en wormen hun leefpaden weerleggen
dat ik niet eens zo veel anders ben
dan de mensen die mij belopen.
Marko Klomp ©2014
Descensit, olieverf op doek, 80x100, 2013